Οι μάχες στο πέρασμα των Θερμοπυλών και οι η θυσία των Σπαρτιατών επισκιάζει τις εξίσου σημαντικές επιχειρήσεις που διεξάγονταν παράλληλα με τον αγώνα στην ξηρά. Όπως έξοχα υποδεικνύει ο Πλούταρχος η πεποίθηση των Ελλήνων για την ανωτερότητά τους έναντι των Περσών στη θάλασσα χτίστηκε από τις συγκρούσεις στα βόρεια της Εύβοιας
Ο πρώτος τριήραρχος που κατάφερε να κυριεύσει εχθρικό πλοίο ήταν ο Αθηναίος Λυκομήδης του Αισχραίου, που βραβεύτηκε για αυτή του την πράξη. Οι Πέρσες δεν κατάφεραν να διασπάσουν τον αμυντικό κύκλο των Ελλήνων. Η σύγκρουση κράτησε μέχρι το ηλιοβασίλεμα. Ο αντίπαλοι αναγκάστηκαν να χωρίσουν για να αποφύγουν την επικίνδυνη σύγχυση της νυκτερινής μάχης Οι Ελληνες κυρίευσαν τριάντα εχθρικά πλοία. Οι Πέρσες αποσύρθηκαν προς του Αφέτες και οι Ελληνες προς το Αρτεμίσιο. Ένα Ιωνας τριήραρχος στην υπηρεσία. Περσών, ο Αντίδωρος από τη Λήμνο αυτομόλησε στους Ελληνες και οι Αθηναίοι τον βράβευσαν γιαυτό. Οι Ελληνες είχαν αναθαρρήσει καθώς είχαν διασπάσει τις εχθρικές γραμμές σε κάποια σημεία και η αριθμητική υπεροχή των Περσών ήταν μεγαλύτερο πρόβλημα από τα οφέλη που προσέφερε. Τα τριάντα αιχμαλωτισμένα σκάφη, μαρτυρούσαν τις ανώτερες ναυτικές ικανότητες των Ελλήνων που έπαψαν πια να φοβούνται τους αντιπάλους τους.
Κορίνθιος Πεζοναύτης καταβάλει Πέρση τοξότη
Οι απειλές του Αριαβίγνη είχαν κάνει τους Ασιάτες πλοιάρχους να φοβούνται να υποχωρήσουν. Οι πίσω γραμμές πλοίων πίεζαν τα μπροστινά δημιουργώντας ξανά σύγχυση και ατυχήματα. Η εχθρική παράταξη όμως ήταν τόσο πυκνή που οι Ελληνες δεν κατάφερναν να την διασπάσουν. Οι Περσικές απώλειες ήταν βαριές αλλά και οι Ελληνικές δεν πήγαιναν πίσω. Τα μισά πλοία των Αθηναίων είχαν πάθει σοβαρές ζημιές και ο αριθμός των τραυματιών μεγάλος. Από το εχθρικό ναυτικό διακρίθηκαν οι Αιγύπτιοι που κατάφεραν να κυριεύσουν πέντε Ελληνικά πλοία. Με το πέσιμο της νύχτας οι στόλοι επέστρεψαν στο ορμητήρια τους. Οι Ελληνες είχαν καταφέρει και αυτή τη φορά να εμποδίσουν τους Πέρσες να υπερκεράσουν τις Θερμοπύλες αλλά οι αντοχές τούς είχαν δοκιμαστεί σοβαρά.
Την επόμενη μέρα έφτασε η τριοκόντορος του Αβρώνυχου που εκτελούσε χρέη συνδέσμου με τη φρουρά των Θερμοπυλών και ανέφερε ότι οι Πέρσες είχαν παραβιάσει το στενό, είχαν εκμηδενίσει τη φρουρά και ότι ο Λεωνίδας ήταν νεκρός. Ακούγοντας τα αυτά ο Θεμιστοκλής συμφώνησε με τον Ευρυβιάδα ότι ήταν περιττή πλέον η παρουσία τους στην περιοχή. Πριν αποχωρήσουν όμως, ανανέωσαν τις προμήθειες τους επιτάσσοντας τα κοπάδια και τα τρόφιμα των Ευβοέων γιατί θεώρησαν καλύτερο να τα πάρουν αυτοί από το να μείνουν στον εχθρό. Επίσης όλα τα αξιόπλοα πλοία στάλθηκαν σε όλα τα σημεία της περιοχής που μπορούσε να προσεγγίσει ο περσικός στόλος και άφησαν μηνύματα για τους Ιωνες που υπηρετούσαν στον περσικό στόλο καλώντας τους να αυτομολήσουν ή αν δεν μπορούν, να προκαλούν προβλήματα στους Πέρσες, όποτε τους δίνονταν η ευκαιρία. Παράλληλα τους έλεγε να προσπαθούν να πείσουν τους Κάρες που αποτελούσαν κι αυτοί, αξιόμαχα τμήματα του περσικού στόλου να κάνουν το ίδιο. Αυτά τα μηνύματα ακόμα κι αν δεν κατάφερναν να προκαλέσουν πολλές λιποταξίες θα έκαναν τους Πέρσες να υποπτεύονται ακόμα περισσότερο τους καταναγκαστικά ναυτολογημένους Ελληνες και ίσως να απέφευγαν να τους ξαναχρησιμοποιήσουν στη μάχη.
Ο ελληνικός στόλος υποχώρησε στη Σαλαμίνα. Οι Πέρσες λεηλάτησαν τη Ιστιαία καί άρχισαν παλι να πλέουν πράλληλα με το στρατό τους που προήλαυνε προς τη Βοιωτία και τη Αττική Η ήττα στις Θερμοπύλες είχε ρίξει πάλι το ηθικό. Αν και τα ελληνικά πληρώματα είχαν αποδείξει ότι ένας προς ένας ήταν ίοσοι και ανώτεροι των βαρβάρων οι Πελοποννήσιοι στρατηγοί ήταν απογοητευμένοι και ήθελαν ανυπχωρήσουν στον Ισθμό. Μόνο ένας έβλεπε καθαρά τι έπρεπε να γίνει, Ο Θεμιστοκλής ήξερε ότι πλέον μόνο στη θάλασσα είχαν πιθανότητες να αποκρούσουν τον εισβολέα, Μένοντας ακλόνητος όταν οι αλλoι είχαν χάση την πίστη τους προετοίμαζε τη σωτηρία της Αθήνας και όλης της Ελλάδας μεθοδεύοντας σύγκρουση με τος Πέρσες στο Σαρωνικό κόλπο υπενθυμίζοντας σε όλους ότι το Μαντείο των Δελφών είχε αποκαλέσει «Αγία» τη Σαλαμίνα.
Βιβλιογραφία:
Ηρόδοτος «Ιστορίαι» Loeb Κλασσική Βιβλιοθήκη έκδοση 1914
Πλόυταρχος «Θεμιστοκλής» Loeb Κλασσική Βιβλιοθήκη έκδοση 1920
Στράβων «Γεωγραφικά» Loeb Κλασσική Βιβλιοθήκη έκδοση 1920
Παυσανίας «Ελλάδος Περιήγησις εκδ. J. M. Dent & Sons, Ltd., London, 1905
Πολύαινος «Στρατηγήματα» μτφ E.Shepherd (1793)
The Seventy Great Battles of All Time, Edited by Jeremy Black, Thames & Hudson Ltd, 2005
William Stearns Davis, Readings in Ancient History: Illustrative Extracts from the Sources, 2 Vols, (Boston: Allyn and Bacon, 1912-1913), Vol. I: Greece and the East.
https://stefanosskarmintzos.wordpress.com/2012/02/25/%CE%B1%CF%81%CF%84%CE%B5%CE%BC%CE%AF%CF%83%CE%B9%CE%BF-480-%CF%80-%CF%87-3-%CE%BD%CE%B1%CF%85%CE%BC%CE%B1%CF%87%CE%AF%CE%B5%CF%82-%CF%83%CE%B5-2-%CE%BC%CE%AD%CF%81%CE%B5%CF%82/