Η Τουρκία κλιμακώνει επικίνδυνα τις εντάσεις στο Αιγαίο, εκδίδοντας μια απαράδεκτη και νομικά ανυπόστατη NAVTEX, με την οποία ζητάει την αποστρατικοποίηση 23 ελληνικών νησιών στο Αιγαίο, λίγες ώρες μετά την άσκηση ετοιμότητας των Ενόπλων Δυνάμεων που διέταξε σήμερα Τετάρτη (17.09.2025) ο Α/ΓΕΕΘΑ Δημήτριος Χούπης.
Ειδικότερα, ο υδρογραφικός σταθμός της Σμύρνης με την προκλητική NAVTEX αξιώνει ότι πρέπει να αποστρατικοποιηθούν η Θάσος, ο Άγιος Ευστράτιος, τα Ψαρά, η Σαμοθράκη, η Λήμνος, η Λέσβος, η Χίος, η Ικαρία, η Σάμος, η Αστυπάλαια, η Ρόδος, η Χάλκη, η Κάρπαθος, η Κάσος, η Τήλος, η Νίσυρος, η Κάλυμνος, η Λέρος, η Πάτμος, οι Λειψοί, η Σύμη, η Κως και το Καστελόριζο.
Μάλιστα, η τουρκική πλευρά επικαλείται την απόφαση της 13ης Φεβρουαρίου 1914 υπό της Συνδιασκέψεως του Λονδίνου, καθώς επίσης την Συνθήκη της Λωζάνης, αλλά και τις ειρηνευτικές συνθήκες των Παρισίων του 1947 σε μια προσπάθεια να νομιμοποιήσει – με αυθαίρετο τρόπο – τα επιχειρήματά της. Στο δεύτερο τμήμα της τουρκικής NAVTEX, η Άγκυρα τονίζει με ειρωνικό τρόπο ότι δεν αναγνωρίζει την δικαιοδοσία των ελληνικών αρχών για την έκδοση NAVTEX στο Αιγαίο.
Αναλυτικά η τουρκική NAVTEX
TURNHOS N/W : 0880/25 AEGEAN SEA – MEDITERRANEAN SEA
1. THASOS, AGIOS EFSTRATIOS, PSARA, SAMOTHRACE, LEMNOS, LESVOS, CHIOS, IKARIA, SAMOS, ASTYPALAIA, RHODES, CHALKI, KARPATHOS, KASOS, TILOS, NISIROS, KALIMNOS, LEROS, PATMOS, LIPSOS, SYMI, KOS, KASTELLORIZO ISLANDS ARE UNDER A PERMANENT DEMILITARIZED STATUS IN ACCORDANCE WITH THE DECISION OF 13TH FEBRUARY 1914 BY THE CONFERENCE OF LONDON, 1923 LAUSANNE PEACE TREATY AND 1947 PARIS PEACE TREATY. THEREFORE MILITARY ACTIVITIES SHOULD NOT BE CONDUCTED IN THE TERRITORIAL WATERS OF THESE ISLANDS.
2. HOWEVER, FROM TIME TO TIME SOME STATIONS BROADCAST NAVIGATIONAL WARNINGS THAT MILITARY ACTIVITIES WILL BE CARRIED OUT IN AREAS THAT INCLUDE THE TERRITORIAL WATERS OF THE AFOREMENTIONED ISLANDS, WHICH MAY ENDANGER THE SAFETY OF NAVIGATION IN VIOLATION OF INTERNATIONAL TREATIES.
3. CAUTION IS ADVISED AGAINST SUCH ACTIVITIES THAT CONSTITUTE A VIOLATION AND MAY ENDANGER SAFETY OF NAVIGATION.
Μετά την NAVTEX για την διεξαγωγή ερευνών του «Piri Reis» σε θαλάσσια περιοχή που εκτείνεται στο Αιγαίο δυτικά της Λέσβου, νότια της Χίου και μέχρι τη νησίδα Καλόγερος,, η Τουρκία «εκτοξεύει» τον δείκτη προκλητικότητας με την σημερινή (17.09.2025) NAVTEX στην οποία επικαλείται διεθνείς νομικές συμβάσεις για να υποστηρίξει τις αξιώσεις περί αποστρατικοποίησης των ελληνικών νησιών.
Πρόκειται για μια γνωστή πρακτική της Άγκυρας, ωστόσο οι ίδιες συνθήκες που επικαλείται είναι ξεκάθαρες και ακριβείς ως προς το νομικό καθεστώς των ελληνικών νησιών
Όπως υποστηρίζει το Υπουργείο Εξωτερικών:
«Το άρθρο 12 της Συνθήκης της Λωζάνης του 1923 προβλέπει τα εξής: Η ληφθείσα απόφασις της 13ης Φεβρουαρίου 1914 υπό της Συνδιασκέψεως του Λονδίνου εις εκτέλεσιν των άρθρων 5 της Συνθήκης του Λονδίνου της 17/30 Μαΐου 1913 και 15 της Συνθήκης των Αθηνών της 1/14 Νοεμβρίου 1913, η κοινοποιηθείσα εις την Ελληνικήν Κυβέρνησιν τη 13 Φεβρουαρίου 1914 και αφορώσα εις την κυριαρχίαν της Ελλάδος επί των νήσων της Ανατολικής Μεσογείου, εκτός της Ίμβρου, Τενέδου και των Λαγουσών νήσων (Μαυρυών), ιδία των νήσων Λήμνου, Σαμοθράκης, Μυτιλήνης, Χίου, Σάμου και Ικαρίας επικυρούται, υπό την επιφύλαξιν των διατάξεων της παρούσης Συνθήκης των συναφών προς τις υπό την κυριαρχίαν της Ιταλίας διατελούσας νήσους, περί ων διαλαμβάνει το άρθρο 15. Εκτός αντιθέτου διατάξεως της παρούσης Συνθήκης, αι νήσοι, αι κείμεναι εις μικροτέραν απόστασιν των τριών μιλίων της ασιατικής ακτής, παραμένουσιν υπό την τουρκικήν κυριαρχίαν.
Σύμφωνα με το άρθρο 15 της Συνθήκης της Λωζάνης: Η Τουρκία παραιτείται υπέρ της Ιταλίας παντός δικαιώματος και τίτλου επί των κάτωθι απαριθμουμένων νήσων, τουτέστι της Αστυπαλαίας, Ρόδου, Χάλκης, Καρπάθου, Κάσσου, Τήλου, Νισύρου, Καλύμνου, Λέρου, Πάτμου, Λειψούς, Σύμης και Κω, των κατεχομένων νυν υπό της Ιταλίας και των νησίδων των εξ αυτών εξαρτωμένων, ως και της νήσου Καστελλορίζου”.
Περαιτέρω, το άρθρο 14 της Συνθήκης Ειρήνης των Παρισίων (10.12.1947) προβλέπει : «Η Ιταλία εκχωρεί εις την Ελλάδα εν πλήρει κυριαρχία τας νήσους της Δωδεκανήσου τας κατωτέρω απαριθμουμένας, ήτοι: Αστυπάλαιαν, Ρόδον, Χάλκην, Κάρπαθον, Κάσον, Τήλον, Νίσυρον, Κάλυμνον, Λέρον, Πάτμον, Λειψών, Σύμην, Κω και Καστελλόριζον, ως και τας παρακειμένας νησίδας.
Σύμφωνα με το άρθρο 16 της Συνθήκης της Λωζάνης: Η Τουρκία δηλοί ότι παραιτείται παντός τίτλου και δικαιώματος πάσης φύσεως επί των εδαφών ή εν σχέσει προς τα εδάφη άτινα κείνται πέραν των προβλεπομένων υπό της παρούσης Συνθήκης ορίων, ως και επί των νήσων, εκτός εκείνων ων η κυριαρχία έχει αναγνωρισθή αυτή δια της παρούσης Συνθήκης, της τύχης των εδαφών και των νήσων τούτων κανονισθείσης ή κανονισθησομένης μεταξύ των ενδιαφερομένων.
Δυνάμει των νομικών αυτών τίτλων, η Ελλάδα ασκεί νομίμως, αδιαλείπτως, εμπράκτως και με ειρηνικό τρόπο την κυριαρχία της επί όλων των νήσων, νησίδων και βραχονησίδων που εμπίπτουν, κατά τα προαναφερόμενα, στο έδαφός της χωρίς να έχει υπάρξει ουδεμία αμφισβήτηση από άλλο κράτος, πλην των αβάσιμων όψιμων αμφισβητήσεων της Τουρκίας».