
– Advertisement –
Η συμφωνία NOC–TPAO ως εφαρμογή της τακτικής του «σαλαμιού» (salami tactics)
Η τακτική του σαλαμιού (salami tactics) αποτελεί στρατηγική κατά την οποία ένα αποτέλεσμα επιτυγχάνεται μέσω μιας σειράς πολλών μικρών, σταδιακών ενεργειών, αντί για μία μεγάλη, άμεση κίνηση.
➡️Επιλέγεται όταν οι δρώντες επιδιώκουν να κρατήσουν κρυφό τον αληθινό μακροπρόθεσμο στόχο, διατηρώντας αρχικά στάση συνεργατικότητας.
Εφαρμογή στην περίπτωση της συμφωνίας NOC–TPAO
- Δημιουργία νομιμοφανούς θεσμικού πλαισίου
▪ Το Μνημόνιο Τουρκίας–Λιβύης (2019) δημιουργεί τη θεωρητική βάση των θαλάσσιων διεκδικήσεων.
– Advertisement –
▪ Η συμφωνία NOC–TPAO για υδρογονάνθρακες (2022) εμβαθύνει τη θεσμική συνεργασία.
- Επιλογή υφιστάμενων ερευνητικών περιοχών
▪ Τα θαλάσσια blocks Area-1 έως Area-4 είναι από την υφιστάμενη οικοπεδοποίηση η οποία δεν επεκτείνεται πέραν της μέσης γραμμής Λιβύης – Κρήτης και Πελοποννήσου.
▪ Δεν επεκτείνονται προς τις περιοχές που περιλαμβάνει το MoU Τουρκίας–Λιβύης του 2019.
▪ Ο χάρτης κατά την υπογραφή της συμφωνίας δείχνει την υφιστάμενη οικοπεδοποίηση που δεν εκτείνεται πέραν της μέσης απόστασης. Στην εικόνα οι κύκλοι το αποδεικνύουν όπως το είχα σημειώσει στο αρχικό σχόλιο.
- Θεμελίωση τουρκικής παρουσίας
▪ Η TPAO αποκτά τεχνικά και γεωφυσικά δεδομένα από τις έρευνες.
▪ Η NOC της Λιβύης αναγνωρίζει την TPAO ως επίσημο επιχειρησιακό εταίρο εντός της λιβυκής υφαλοκρηπίδας, προσδίδοντας πολιτική νομιμοποίηση.
▪ Η NOC έναντι της Ελλάδας αναλαμβάνει τον αντίστοιχο ρόλο του ψευδοκράτους έναντι της Κυπριακής Δημοκρατίας.
- Πιθανή μελλοντική κλιμάκωση
▪ Εδραίωση τετελεσμένων μέσω του αφηγήματος «προϋπάρχουσας δραστηριότητας».
▪ Μελλοντικά μένει ανοιχτή η επίκληση του MoU 2019 ως πρόσθετου νομικού ερείσματος για την επέκταση των ερευνών με νέα οικοπεδοποίηση.
▪ Στην εικόνα της αίθουσας υπάρχει στο φόντο ο χάρτης με τις μαξιμαλιστικές επιδιώξεις Τουρκίας Λιβύης στον οποίο απεικονίζεται το πνεύμα της Γαλάζιας Πατρίδας και του τ-λ MoU 2019: Μηδενικά νησιωτικά δικαιώματα σε Υφαλοκρηπίδα / ΑΟΖ.
Τι επιτυγχάνει η συμφωνία με τα υφιστάμενα blocks
▪ Αποφυγή άμεσης νομικής ή διπλωματικής σύγκρουσης.
▪ Κανονικοποίηση της τουρκικής παρουσίας στη λιβυκή υφαλοκρηπίδα.
▪ Δοκιμή των ορίων ανοχής της Ελλάδας και ΕΕ.
▪ Συσσώρευση «ιστορικότητας» για μελλοντική αξιοποίηση σε διαπραγματευτικό ή επιχειρησιακό επίπεδο.
➡️ Συμπέρασμα
Η συμφωνία NOC–TPAO δεν αποτελεί απλώς τεχνική συνεργασία στον τομέα των υδρογονανθράκων.
Εντάσσεται σε ένα στρατηγικό σχέδιο τμηματικής εδραίωσης του τουρκολιβυκού αφήγηματος.
Πρόκειται για εφαρμογή της τακτικής του «σαλαμιού»:
▪ πρώτα ενέργειες που κινούνται εντός ορίων,
▪ μετά σταδιακή επέκταση
▪ δημιουργία τετελεσμένων που δύσκολα ανατρέπονται.
Η Ελλάδα και η ΕΕ οφείλουν να αντιληφθούν εγκαίρως ότι πρόκειται για γεωπολιτικό εργαλείο, όχι ουδέτερη ενεργειακή συμφωνία.
– Advertisement –

