
Γράφει ο Απόστολος Τσιμογιάννης, Υποστράτηγος ε.α.
Αυτή είναι μια κρίσιμη φράση από την ανάλυση του Ινδού πρώην διπλωμάτη Μ.Κ. Μπαντρακουμάρ, που έγραψε αναφερόμενος στη ψευδαίσθηση του Ισραήλ για αλλαγή καθεστώτος στο Ιράν, τη στρατιωτική και ειδικά πυρηνική καταστολή του και τη δήθεν απελευθέρωση του Ιρανικού λαού. Συνεχίζοντας ο διπλωμάτης επισημαίνει ότι «Ο πόλεμος του Νετανιάχου στο Ιράν δεν έχει μέλλον».
Γιατί, όμως το Ιράν μισεί το Ισραήλ ; Κάποιες απαντήσεις είχαμε δώσει σε άρθρο μας, τον Οκτώβριο του 2023. Βέβαια από τότε έχουν συμβεί πολλές ανακατατάξεις.
Από την εξέλιξη των γεγονότων, εκτιμάται ότι το Ισραήλ δεν έχει την ικανότητα να καταστρέψει τις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν, καθώς αυτές είναι διάσπαρτες σε μια αχανή χώρα σε μεγάλο βάθος, όπου ακόμα και οι βαριά διατρητικές βόμβες, που θεωρητικά κατέχει μόνο η Ουάσιγκτον, πρέπει να ριχθούν επανειλημμένα και σε μεγάλο αριθμό.
Οι περίφημες αμερικανικές βόμβες( ο Τράμπ φέρεται να ζήτησε επιβεβαίωση της αποτελεσματικότητά τους), ίσως πρέπει να συνοδευτούν από τακτικά πυρηνικά πλήγματα, ώστε να επιτευχθεί η ολοκληρωτική καταστροφή του πυρηνικού προγράμματος.
Και τότε ποιος θα εγγυηθεί ότι το Ιρανικό καθεστώς δεν θα βροντοφωνάξει : «Αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων»;
Γιατί αποφεύγεται και δεν στοχοποιείται το πυρηνικό εργοστάσιο , παραγωγής ενέργειας, στο Μπουσέχρ, στα παράλια του Περσικού κόλπου; Τυχόν καίριο πλήγμα, θα απελευθέρωνε πυρηνική ενέργεια, προκαλώντας μεγάλη περιβαλλοντολογική καταστροφή και ζωτική έλλειψη ύδατος στις απέναντι αραβικές χώρες, που χρησιμοποιούν αφαλατώσεις για την εξασφάλισή του.
Η αλλαγή καθεστώτος γίνεται είτε με τη κατάληψη μιας χώρας, είτε με τη συνολική εξέγερση των κατοίκων, ή τέλος με κάποιο οικονομικό «στραγγαλισμό». Η κατάληψη είναι μια μη ρεαλιστική σκέψη. Αρκεί να διαβάσει κάποιος το εξαιρετικό βιβλίο «Η δύναμη της γεωγραφίας», του Τίμ Μάρσαλ και θα νοιώσει ένα κρύο ιδρώτα να διατρέχει το σώμα του.
Η πιθανολογούμενη και εν πολλοίς επιδιωκόμενη εξέγερση, που επίσης εξηγείται στο βιβλίο, δεν φαίνεται να είναι εφικτή, παρά τις σοβαρές κοινωνικές αντιθέσεις και οικονομικές δυσκολίες.
Τέλος οι κυρώσεις που έχουν επιβληθεί εδώ και χρόνια, πάρα το γεγονός ότι έχουν επιβαρύνει σημαντικά το λαό και έχουν εμποδίσει την εξασφάλιση σύγχρονών τεχνικών και υλικών, δεν έχουν μέχρι στιγμής δημιουργήσει το αναγκαίο εκρηκτικό μίγμα. Μη ξεχνάμε τη προ διετίας συμφωνία με τη Κίνα και τη στρατιωτική και εμπορική συνεργασία με τη Ρωσία.
Η επιτυχημένη ωστόσο, επιχείρηση των Ισραηλινών ΕΔ και υπηρεσιών ασφαλείας, στη παραπλάνηση, εντοπισμό και εξουδετέρωση υψηλόβαθμων αξιωματικών και πυρηνικών επιστημόνων, αποδεικνύει ότι ο κύριος στόχος ήταν η δημιουργία κρίσιμων απωλειών στο προσωπικό που οργανώνει, σχεδιάζει και διαχειρίζεται το πυρηνικό πρόγραμμα.
Έτσι εκτιμήθηκε ότι θα προκληθεί σοβαρή αποδιοργάνωση στους μηχανισμούς διοίκησης, άμυνας και πυρηνικής στρατηγικής και ταυτόχρονα θα επιτευχθεί σημαντική καθυστέρηση στην εξέλιξη του προγράμματος, φόβος και επιφυλακτικότητα μεταξύ των αρμόδιων στελεχών καθώς και σημαντική αμφιβολία, λόγω διάβρωσης των υπηρεσιών.
Παράλληλα εκτιμήθηκε ότι όλα αυτά, σωρευτικά, θα δημιουργούσαν τη πεποίθηση για την αδυναμία αντιμετώπισης του Ισραήλ, που ίσως να επιτάχυνε μια διαδικασία ηττοπάθειας και προσπάθειας διάσωσης του καθεστώτος, σε συνδυασμό με σοβαρές κοινωνικές αντιπαραθέσεις που σιγοβράζουν εδώ και καιρό. Μάλλον το αντίθετο φαίνεται να συμβαίνει.
Ο ισραηλινός στόχος ήταν από τη μία πλευρά να δημιουργήσει συνθήκες για μια αλλαγή καθεστώτος στο Ιράν και από την άλλη πλευρά για να εκτροχιάσει οποιαδήποτε μορφή εποικοδομητικής συνεννόησης, ΗΠΑ-Ιράν, που φαινόταν εφικτή αν και υπήρχε μια εκατέρωθεν, έλλειψη εμπιστοσύνης.
Ο πρόεδρος Τράμπ έχει όμως προ καιρού αποφασίσει να αποφύγει εμπλοκή των ΗΠΑ σε άλλες χώρες, κάτι που δήλωσε στη πρόσφατη επίσκεψή του στη Σαουδική Αραβία και μάλιστα κατηγόρησε τις προηγούμενες κυβερνήσεις για το φιάσκο του Ιράκ και της Αραβικής άνοιξης!
Επανερχόμενοι στην Ισραηλινή πλευρά, ο Νετανιάχου εκτίμησε ότι τώρα ήταν η κατάλληλη στιγμή, καθώς το Ιράν είναι μια πολύ αποδυναμωμένη χώρα σε σύγκριση με πέρυσι λόγω των καίριων πληγμάτων που υπέστη ο Άξονας της Αντίστασης. «Μια τέτοια αφέλεια υποτιμά τη δραστικότητα της αντίστασης στον πυρήνα του σιιτισμού».
Η Ελληνίδα προπονήτρια της εθνικής ομάδας μπάσκετ γυναικών του Ιράν, Ελένη Καπογιάννη, δήλωσε στο STAR εντυπωσιασμένη από το πατριωτισμό των Ιρανών !
Υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις και περιορισμένες ειδήσεις για το ηθικό των Ισραηλινών και τη σοβαρή ψυχολογική επιβάρυνση τόσο των στρατιωτικών, όσο και των πολιτών. Αφενός μεν η έκταση των επιχειρήσεων κατά των Παλαιστινίων, αφετέρου δε τα μη αναμενόμενα, σε αριθμό και καταστροφικότητα πλήγματα στο Τέλ Αβίβ , έχουν προκαλέσει κλονισμό, φόβο και κούραση.
Εκτιμάται ότι ενδεχόμενη πολιτική αλλαγή στο Τελ Αβίβ είναι εξίσου πιθανή, καθώς οι Ισραηλινοί φαίνεται να βρίσκονται πλέον απομονωμένοι στη διεθνή κοινή γνώμη.
Μια παρακινδυνευμένη… εκτίμηση, λέει ότι οι ΗΠΑ κινούνται στρατιωτικά, τόσο για να εκφοβίσουν τη Τεχεράνη, όσο και για να προστατέψουν το Ισραήλ, από μια ενδεχόμενη κατάρρευση…
Σύμφωνα με πληροφορίες, η διευθύντρια Εθνικών υπηρεσιών πληροφοριών των ΗΠΑ, Τούλσι Γκάμπαρντ, είχε δηλώσει προ τριμήνου: «… οι υπηρεσίες, δεν διαθέτουν ενδείξεις, ότι το Ιράν αναπτύσσει ενεργά πυρηνικό οπλοστάσιο…».
Ανάλογη άποψη είχε και ο αντιπρόεδρος Βανς, ενώ μια μικρή ομάδα ,νεοσυντηρητικών προσπαθούσαν να επιβάλλουν την αναγκαιότητα χτυπήματος του Ιράν, επειδή κατ’ αυτούς , όπως και κατά το Νετανιάχου, οι Ιρανοί είναι σχεδόν έτοιμοι για τη κατασκευή των πρώτων βομβών.
Αυτό παραπέμπει στην επιχειρηματολογία για το πρώτο πόλεμο εναντίον του Σαντάμ Χουσεΐν, που μετά από πολλά χρόνια αποδείχθηκε το τεράστιο ψέμα. Ο Τραμπ γνωρίζει πολύ καλά ότι η αμερικανική κοινή γνώμη είναι σθεναρά αντίθετη με τον πόλεμο της Μέσης Ανατολής.
Όσον αφορά στο πυρηνικό οπλοστάσιο, το Ισραήλ φέρεται να διαθέτει , μη δηλωμένα πυρηνικά όπλα (Jericho missiles) , σύμφωνα με τη Wikipedia, αλλά και δημοσίευμα του BBC και τουArab news , ακολουθεί όμως επισήμως πολιτική ασάφειας και ποτέ δεν το έχει επιβεβαιώσει ούτε διαψεύσει. Επίσης δεν έχει υπογράψει τη Συνθήκη Μη Διάδοσης των Πυρηνικών Όπλων (NPT).
Ο Ισραηλινός υπουργός Άμυνας Ισραήλ Κατς προειδοποίησε την Τρίτη 17/6/25, ότι ο Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ μπορεί να έχει παρόμοια μοίρα με τον Ιρακινό Σαντάμ Χουσεΐν. Καλά θα κάνει να διαβάζει καλύτερα τα σύγχρονα ιστορικά γεγονότα, ο εν λόγω υπουργός.
Ο Σαντάμ Χουσεΐν, το 1980, εκτίμησε εσφαλμένα, όπως και ο Νετανιάχου, ότι το Ιράν ήταν ένα αποδυναμωμένο έθνος, πληγωμένο και διαιρεμένο, από ένα εμφύλιο πόλεμο με την οικονομία του σε κατάρρευση, τον στρατό σε σύγχυση και χωρίς συμμάχους στην περιοχή.
Όπως αποδείχθηκε όμως, το Ιράν άντεξε έναν σκληρό πόλεμο 8 ετών, παρά τη μεγάλη υποστήριξη που δόθηκε στον Σαντάμ από τις δυτικές δυνάμεις και τους περιφερειακούς συμμάχους τους, παρά την εξόντωση εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών του από τα χημικά όπλα «μουστάρδας» του Χουσεΐν. Λίγα χρόνια μετά ο Σαντάμ βρήκε οδυνηρό τέλος, από τους πρώην συμμάχους του, ως συνέπεια της μεγαλομανίας και της αλαζονείας του.
Το Ιράν είναι μια μεγάλη αχανής χώρα με τεράστιο πλούτο σε ορυκτούς πόρους, σε ανθρώπινο δυναμικό, στη πλειονότητα μάλιστα νεαρής ηλικίας, στρατηγική θέση, πρακτικά οχυρωμένο πίσω από την οροσειρά Ζάγκρος, στα δυτικά, Ελμπρούζ στα βόρεια και χαμηλότερα όρη ανατολικά και νότια. Μόνο ο Μέγας Αλέξανδρος κατάφερε το 331 π.χ. να διασπάσει αυτή τη οχυρή περιοχή.
Λόγω του ειδικού γεωστρατηγικού / γεωοικονομικού βάρους του, έχει υπάρξει τα τελευταία χρόνια μια σημαντική προσπάθεια προσέγγισης από Ινδία και Σαουδική Αραβία. Επίσης το Ιράν αποτελεί βασικό πυλώνα του εμπορικού διαδρόμου INSTC , Βορρά(Ρωσία)-Νότου (Ιράν, Ινδία).
Επίσης εκτιμάται ότι στη παρούσα φάση διεξάγεται ένας αγώνας φθοράς και υβριδικών επιχειρήσεων με τελικό σκοπό την κατάρρευση του αντίπαλου καθεστώτος.
Σύμφωνα με τον Eyad Abu Shakra, εκδότη της Αραβικής εφημερίδας «Asharq Al-Awsat», το Ιράν εστιάζει πλέον στη αναγκαστική συνύπαρξη με το Ισραήλ, με εγγυήσεις των ΗΠΑ, παρά σε μια αυτοκτονική αντιπαράθεση.

Το Ισραήλ αποδέχτηκε την εκεχειρία Τράμπ, παρότι φαινομενικά είχε το πάνω χέρι στρατιωτικά ή μήπως δεν είναι έτσι… ;

