“Την ανακομιδήν των σεπτών σου Λειψάνων, Νεκτάριε σοφέ, εορτάζοντες πόθω, την σην επιβοώμεθα, μεσιτείαν προς Κύριον …† Ο Μητροπολίτης πρώην Ηλείας Αντώνιος
Ηγουμένη της Αδελφότητος Χριστοδούλη μοναχή•
Ακακία, Θεοδοσία, Μελάνη, Νεκταρία, Ευφροσύνη,
Ξένη, Παρθενία, Κυριακή, Παρασκευή, Αγάθη, Ευνίκη,
Ελισάβετ, Χριστονύμφη, Συγκλητική, Ευπραξία, Σαλώμη,
Μητροδώρα, Παρθενία, Θεοφανώ Μοναχαί.
Θέκλα Ηγουμένη Ι. Μονής Ερμιόνης, Μακρίνα, Μαρκέλλα,
Ευσεβία, Ευφημία, Θέκλα Μοναχαί
Μαριάμ Ηγουμένη Ιεράς Μονής Αγίας Αικατερίνης
Ο Δήμαρχος Αιγίνης Γεώργιος Χελιώτης
Ο Ειρηνοδίκης Αιγίνης Γεώργιος Μέρτικας
Ο Διοικητής χωροφυλακής Πατεράκης
Ο Γραμματεύς Μητροπόλεως Ιωάννης Δεριζιώτης
Ο Σύμβουλος Επικρατείας Παναγιώτης Μερτικόπουλος
Ο Κλήρος Αιγίνης: Αρχιμ. Ι. Ηλιόπουλος, Αρχιμ. Τ. Καλαμπερίδης, Αρχιμ. Χ. Κανέλλης, Αρχιμ. Κ. Αγγελάκης,
Ιερ. Κων. Κανάκης, Ιωάννης Χαρτοφύλακας, Χρήστος
Παπαγεωργίου, Δημήτριος Λυκούρης, Αναστάσιος,
Αρχιμ. Παύλος, Αρχιμ. Αμφιλόχιος Μακρής, Παναγιώτης»”.
*Από τον Α’ τόμο του διτόμου έργου ΜΙΛΗΣΑ ΜΕ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΝΕΚΤΑΡΙΟ (σελίδες 44-45).
Πολλοί πιστοί, ήδη από τα πρώτα χρόνια, προσέρχονταν στον τάφο του Αγίου και λάμβαναν παρηγορία, πνευματική βοήθεια και θεραπεία από διάφορες ασθένειες .
Η Εκκλησία της Ελλάδος εισηγήθηκε στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, αναγνωρίζοντας τα θαύματα και την ευλάβεια του λαού, την επίσημη αγιοκατάταξή του η οποία έγινε στις 20 Απριλίου του 1961 επί Οικουμενικού Πατριάρχου Αθηναγόρου.
Ο Πατριάρχης είχε γνωρίσει προσωπικά τον Άγιο ως Διάκονος . Είχε συνοδεύσει τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Μελέτιο Μεταξάκη σε επίσκεψη του στην Αίγινα (9 – 11 Απριλίου 1919)
Ο Άγιος τότε του χάρισε μια φωτογραφία του με ιδιόχειρη αφιέρωση . Στην αφιέρωση είχε προφητεύσει την άνοδο του στα ανώτατα εκκλησιαστικά αξιώματα της Εκκλησίας. Την φωτογραφία αυτή την είχε πάντοτε στο Πατριαρχικό Γραφείο του !
Η ημέρα της ανακομιδής των Ιερών Λειψάνων του, η 3η Σεπτεμβρίου, τιμάται ως ξεχωριστή εορτή του Αγίου, μαζί με την κυρίως εορτή της κοιμήσεώς του την 9η Νοεμβρίου και στην Πατριαρχική Επιτροπεία του Καΐρου . Ο Άγιος έζησε σ αυτόν το χώρο διακονώντας ως Πατριαρχικός Επίτροπος του Πατριάρχου Αλεξανδρείας Σωφρονίου κατά τα έτη 1886-1890! Στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου έγινε και η χειροτονία του εις Επίσκοπον της Ιεράς Μητροπόλεως Πενταπόλεως την 15 Ιανουαρίου του 1890.
Τα Τίμια Λείψανά του, φυλάσσονται στην Ιερά Μονή του στην Αίγινα, όπου πλήθος πιστών προσέρχεται καθημερινά για να προσκυνήσει, και να ζητήσει την πρεσβεία Του.
Μικρό τμήμα, πολύτιμο θησαύρισμα , κατέχει και η Πατριαρχική Επιτροπεία Καΐρου.
Ο Άγιος Νεκτάριος ήταν για την εποχή που έζησε και φυσικά συνεχίζει να είναι μια λαμπρά μορφή της Εκκλησίας μας . Έζησε με αυταπάρνηση, ταπείνωση, συγχωρητικότητα και αγάπη, παρά τους διωγμούς και τις συκοφαντίες που υπέστη στη ζωή του. Το παράδειγμά του συνεχίζει να εμπνέει κληρικούς και λαϊκούς σε όλον τον κόσμο.
Ο Άγιος αγάπησε πολύ την πόλη του Καΐρου και τους κατοίκους της. Τον αγάπησαν και εκείνοι … Όταν τον ανάγκασαν να φύγει πλήθος λαού ,πάνω από 900 άνθρωποι τον συνόδευσε μέχρι το Σιδηροδρομικό Σταθμό του Ραμσής δίδοντας του μια πολύ συγκινητική ευχαριστήριο επιστολή η οποία σώζεται με ημερομηνία 29 Ιουλίου 1890 .
Η παρουσία πολλών προσκυνητών στις εορτές του Αγίου δηλώνει ότι από γενιά σε γενιά η ευλάβεια στο πρόσωπο του συνεχίζεται..
.Άγιε, του Καΐρου το καύχημα, κατά τον υμνογράφο σου , Πρέσβευε υπέρ ημών !
Γράφει ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Ιππώνος Στέφανος