Ανάβρα Μαγνησίας: Το χωριό που επέλεξε να ζήσει αλλιώς

Κρυμμένο στις ανατολικές πλαγιές της Όθρυος, σε υψόμετρο που ακουμπά τα σύννεφα, υπάρχει ένα χωριό που δεν ακούγεται συχνά, αλλά θα έπρεπε. Η Ανάβρα Μαγνησίας δεν είναι ένας ακόμη ορεινός οικισμός που μαραίνεται σιωπηλά. Είναι το παράδειγμα ότι, ακόμα και στην άκρη του χάρτη, μια κοινότητα μπορεί να κάνει την επιλογή να ζήσει με αξιοπρέπεια, αυτάρκεια και σκοπό. Ένα χωριό που, για χρόνια, υπήρξε πρότυπο βιώσιμης ανάπτυξης και κοινωνικής συνοχής, χωρίς να πατήσει ποτέ στο χαλί του μαζικού τουρισμού.

→ Πήλιο: Αυτό είναι το παλαιότερο καφενείο της Ελλάδας – Μετρά δύο αιώνες

Ανάβρα Μαγνησίας: Το χωριό που επέλεξε να ζήσει αλλιώς

[embedded content]

Η διαδρομή για την Ανάβρα είναι ήδη ένα ταξίδι. Από τον Αλμυρό ξεκινάς να ανεβαίνεις, αφήνοντας πίσω τα χωράφια, τα φορτηγά και τις εικόνες της Θεσσαλικής πεδιάδας. Ο δρόμος αρχίζει να στενεύει, το τοπίο να αγριεύει, και ο αέρας να γίνεται πιο καθαρός, πιο τραγανός. Φτάνοντας στο χωριό, δεν σε περιμένει τίποτα φανταχτερό. Αντί για ταμπέλες, σε υποδέχεται η σιωπή. Αντί για μαγαζιά με τουριστικά είδη, βλέπεις αυλές περιποιημένες, σπίτια χτισμένα με μεράκι και δρομάκια που μυρίζουν παρελθόν.

Η Ανάβρα έγινε γνωστή στις αρχές του 2000, όχι για την ομορφιά της -αν και διαθέτει μπόλικη- αλλά για κάτι διαφορετικό. Πιο σπάνιο. Το όραμά της. Με πρωτεργάτη τον τότε πρόεδρο της κοινότητας, Δημήτρη Τσουκαλά, το χωριό κατόρθωσε να αποκτήσει ενεργειακή αυτονομία μέσω αιολικού πάρκου, να επεξεργάζεται τα κτηνοτροφικά του απόβλητα με δικό του βιολογικό καθαρισμό, να κατασκευάσει υποδομές που πολλοί μεγαλύτεροι δήμοι θα ζήλευαν: ιατρείο, σχολείο, γήπεδα, πολιτιστικό κέντρο. Και όλα αυτά, χωρίς να αποξενωθεί από τη γη και την ταυτότητά του.

Οι άνθρωποι εκεί δεν θεωρούν πως έκαναν κάτι ηρωικό. «Ό,τι έχουμε, το φτιάξαμε μόνοι μας. Εδώ δεν ήρθαν εταιρείες, ήρθαν οι γείτονες με το φτυάρι», είναι το μήνυμα που στέλνουν οι κάτοικοι. Αυτή είναι η λογική της Ανάβρας. Ούτε χάρες, ούτε μελέτες που μένουν στα συρτάρια. Πράξεις και έργα

Περπατώντας στο χωριό, τα μάτια σου θα χαθούν στα πέτρινα σπίτια, στα μικρά περιβόλια, στις αυλές που μοσχοβολούν μέντα και ρίγανη. Αν πάρεις το μονοπάτι προς το φαράγγι, θα βρεθείς μέσα σε ένα φυσικό τούνελ από πλατάνια και τρεχούμενα νερά – νερά που δεν σταματούν ούτε τον Αύγουστο. Κάποια στιγμή, σ’ ένα άνοιγμα, μπορείς να δεις όλο τον θεσσαλικό κάμπο να απλώνεται κάτω, σαν χάρτης ξεδιπλωμένος.

Η Ανάβρα δεν προσφέρει τουριστικές «εμπειρίες». Σίγουρα δεν είναι ένα instagramικό χωριό με οργανωμένες ξεναγήσεις ή γραφικά ταβερνάκια. Αν όμως είσαι τυχερός και πετύχεις Κυριακή με καλό καιρό, ίσως κάποιος σε καλέσει αυθόρμητα για φαγητό. Κοκορέτσι στη σούβλα, κατσικίσιο τυρί τόσο πικάντικο που ξυπνάει τις αισθήσεις, ψωμί ψημένο με ξύλα, και τσίπουρο – όχι απλώς ποτό, αλλά τελετουργία. Σε κάθε γουλιά κρύβεται και μια ιστορία. Όχι από αυτές που γράφονται, αλλά από εκείνες που σου χαμογελούν.

Η Ανάβρα δεν χρειάζεται πολλά λόγια. Είναι ένα από εκείνα τα μέρη που σε κάνουν να ξανασκεφτείς τι είναι τελικά πρόοδος και τι είναι ανάπτυξη. Ένα χωριό που, αντί να περιμένει βοήθεια, έπιασε τη ζωή από το χέρι και την ανέβασε στο βουνό. Δεν είναι μέρος για τουρίστες. Είναι τόπος για ταξιδιώτες – γι’ αυτούς που ψάχνουν το αληθινό, το χειροποίητο, το καθαρό.

Φεύγοντας, αφήνεις πίσω ένα χωριό που δεν σου φώναξε, αλλά σου μίλησε. Ίσως γι’ αυτό να σε ακολουθεί στον δρόμο της επιστροφής. Όχι σαν ανάμνηση, αλλά σαν πρόταση ζωής.

Ταξίδια στην Ελλάδα

→ Τσιπουράδικα στο Βόλο: Αποστάγματα και μεζέδες με έναν αιώνα ιστορία

→ Πτελεός: Το ψαγμένο παραθαλάσσιο χωριό της Μαγνησίας

→ Ο κατασκευαστής πιάτων που έδωσε το όνομά του σε ένα από τα ομορφότερα χωριά της Ελλάδας

Ακολουθήστε το exploringgreece.tv σε Facebook και Instagram

Κάντε κλικ στο Google News του Εxploringgreece.tv και πατήστε το κουμπί «Ακολουθήστε» για να ταξιδεύετε στην Ελλάδα