Του Θανάση Κ.Γιατί η αντίδραση του “προοδευτικού” κατεστημένου δεν ήταν ο αποτροπιασμός για το έγκλημα, αλλά η σπουδή να επισημάνουν ότι ήταν… “ακροδεξιός”! Λες και αυτό «δικαιολογούσε» τη δολοφονία.-αντίθετος στη woke ατζέντα και στο δικαιωματισμό,
-επικριτικός για τα «δικαιώματα» των LGBT,
-εναντίον της παράνομης μετανάστευσης,
-ένθερμος υποστηρικτής του Τραμπ,
-οπαδός των Χριστιανικών αρχών,
-αντίθετος στους ισλαμιστές,
-επικριτικός για την «πράσινη μετάβαση».Δηλαδή ήταν “συντηρητικός” ή “ακροδεξιός”!
Άκουσον-άκουσον…
Κι αυτό ήταν αρκετό για να παρουσιαστεί περίπου σαν… να «άξιζε» τη μοίρα του.Η αλήθεια είναι πολύ διαφορετική: Ο Charlie Kirk δεν υπήρξε ποτέ βίαιος. Το αντίθετο. Τόλμησε να πάει κόντρα στο κυρίαρχο ρεύμα, να υπερασπιστεί δημόσια τις απόψεις του, ακόμα και σε εχθρικά ακροατήρια. Δεν προσέβαλε, δεν έβρισε, δεν απαξίωσε τους αντιπάλους του. Τους αντιμετώπισε με επιχειρήματα. Αυτό ακριβώς είναι το κατεξοχήν νόημα της δημοκρατίας: να ακούγονται όλες οι φωνές. Κι αν είναι «λάθος», να καταρριφθούν με διάλογο, όχι με φίμωση ή με σφαίρες.
Ναι, δεν είχε πανεπιστημιακή μόρφωση. Ήταν «college dropout».
Και τι σημαίνει αυτό;
College dropouts υπήρξαν και ο Bill Gates (ιδρυτής της Μιcrosoft),
και ο Steve Jobs (ιδρυτής της Apple)
και ο Mark Zuckerberg (ιδρυτής του Facebook),
ακόμα και ο Frank Lloyd Wright, ο μεγαλύτερος ίσως αμερικανός αρχιτέκτονας, College dropout υπήρξε. Κι άφησε πίσω του αριστουργήματα…Όταν οι απόψεις μιας προσωπικότητας βολεύουν την πρόοδο, κανείς δεν ασχολήθηκε με το πτυχίο τους. Αντίθετα, η έφηβη Greta Thunberg χωρίς καν απολυτήριο Γυμνασίου, προβλήθηκε σαν «προφήτης» της “κλιματικής αλλαγής”, από τα ίδια κέντρα που λοιδορούσαν τον Kirk.— Υποστήριξε ότι οι χριστιανικές αξίες αποτελούν πολιτιστικό θεμέλιο των σύγχρονων φιλελεύθερων κοινωνικών της Δύσης. Το ίδιο ακριβώς υποστηρίζουν – στο καταστατικό τους μάλιστα – όλα τα Χριστιανοδημοκρατικά κόμματα της Ευρώπης!
— Κι είναι τόσο “ρατσιστής” που η Εκκλησία των Βαπτιστών της Αμερικής – που από τις τάξεις της ξεκίνησε ο θρυλικός ηγέτης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων Martin Luther King – στήριζε και υπερασπιζόταν τα μηνύματα του Chartie Kirk (ο οποίος παλαιότερα είχε καταδικάσει, αντίθετα, τους Ευαγγελιστές της Αμερικής, ακριβώς επειδή το κήρυγμά τους είναι αντι-φιλελεύθερο και σκοταδιστικό).
— Τον είπαν και “αντισημίτη”! Ήταν τόσο… “αντισημίτης”, που μόλις ανακοινώθηκε η δολοφονία του, ο Πρωθυπουργός του Ισραήλ βγήκε συγκλονισμένος και τίμησε τη μνήμη και το έργο του.
Στην δε ισραηλινή πόλη Νετάνια, από τις πρώτες ώρες ανακοινώθηκε ότι μετονόμασαν μια κεντρική πλατεία προς τιμήν του αδικο-σκοτωμένου ακτιβιστή.Προσπαθούσαν να τον σπιλώσουν με ψέματα, συκοφαντίες και μειωτικούς χαρακτηρισμούς.
Και όσο ζούσε και αφότου τον σκότωσαν…
Αλλά το μήνυμα του φούντωνε συνεχώς…
Γι’ αυτό και τον θεωρούσαν “επικίνδυνο”: γιατί αποστόμωνε τους συνομιλητές του – φοιτητές και καθηγητές – όχι με ύβρεις αλλά με επιχειρήματα. Γιατί ξεσκέπαζε την προπαγάνδα τους. Και γιατί έδειχνε ότι η κριτική σκέψη και ο ελεύθερος λόγος μπορούν να καταρρίψουν τους κυρίαρχους μύθους της “πολιτικής ορθότητας” και της woke ατζέντας.
Το πρόγραμμά του μάλιστα είχε τον τίτλο Prove me Wrong (απόδειξέ μου ότι έχω λάθος). Τόσο…. “βίαιος”— Όταν δολοφονήθηκε ο Παύλος Φύσσας στην Ελλάδα, ουδείς έσπευσε να στιγματίσει τις ιδέες του. Όλοι καταδίκασαν τη δολοφονία του απερίφραστα.
Κι η τότε κυβέρνηση Σαμαρά, μολονότι βρισκόταν στον αντίποδα, σεβάστηκε τη μνήμη του και έστειλε την εγκληματική οργάνωση που ήταν πίσω από την δολοφονία του στη Δικαιοσύνη.
— Από την άλλη πλευρά, όταν δολοφονήθηκε ο George Floyd στις ΗΠΑ, ξέσπασε το κίνημα Black Lives Matter, με επεισόδια και λεηλασίες. Με νεκρούς τραυματίες και εκατομμύρια ζημιές από βανδαλισμούς σε όλη των Αμερική
— Ενώ όταν δολοφονήθηκε ο Charlie Kirk, οι φίλοι και υποστηρικτές του ΔΕΝ έκαψαν πόλεις. Έκαναν ειρηνικές συγκεντρώσεις μνήμης όπου προσεύχονταν και τραγουδούσαν. Κι όμως, αυτοί λοιδορήθηκαν.Στο Λονδίνο, εκατομμύρια πολίτες βγήκαν στους δρόμους. Είχαν βγει για να καταδικάσουν την λαθρομετανάστευση και μετέτρεψαν το γιγαντιαίο – και ειρηνικό – συλλαλητήριο τους σε μνημόσυνο για τον Charlie Kirk.
Ο οποίος επίσης στιγμάτιζε την λαθρομετανάστευση, όχι γιατί ήταν ο ίδιος “ρατσιστής”, αλλά γιατί αυτή η μετανάστευση ήταν παράνομη. Ήταν διακίνηση ανθρώπων. Που θεωρείται κακούργημα…
Κι έχουμε φτάσει να καλούμε σε απολογία όσους απαιτούν να μη γίνεται ανεκτή η… παρανομία!
Η τώρα πια, να “δικαιολογούμε” και τη δολοφονία τους…Χωρίς “ναι μεν, αλλά”…
Οι περισσότεροι όμως έδειξαν το αληθινό τους πρόσωπο: που δεν είναι ούτε αριστερό ούτε φιλελεύθερο. Ηταν απλώς ΑΠΕΧΘΕΣ!
Δεν μοιάζουν να έχουν κανένα ιδιαίτερο πρόβλημα με τις δολοφονίες των αντιπάλων τους…
Μόνοι τους δείχνουν ποιά πόσο… “δημοκράτες” είναι. Και “αυτοκτονούν”!
Γιατί όποιος “δολοφονεί” ηθικά τελικά “αυτοκτονεί” ηθικά.Όλοι υπερασπίζονται τους ομοϊδεάτες τους.
Ακόμα και οι φασίστες ακόμα και οι ναζί όταν απειλείται ή φυλακίζεται ή δολοφονείται ένας δικός του τον υπερασπίζονται.
Όμως, μόνον οι αληθινοί δημοκράτες υπερασπίζονται τους ιδεολογικούς αντιπάλους τους όταν φιμώνονται ή όταν διώκονται ή όταν δολοφονούνται.
Κι αυτό είναι ένας απλός – και αλάνθαστος – τρόπος να ξεχωρίζουμε τους δημοκράτες απ’ όλους τους άλλους:
Από το αν σέβονται τα δικαιώματα των αντιπάλων τους.
Εν ζωή, ή πολύ περισσότερο, αφότου φύγουν από τη ζωή.Παντού στη Δύση.
Γι’ αυτό και φυλλορροούν. Γι’ αυτό και αποσταθεροποιούνται.
Γιατί οι μάσκες τους πέφτουν και φαίνεται πια το αληθινό τους πρόσωπο.
Είναι τυραννικό. Είναι αποτρόπαιο.
Κι επισπεύδει την τελική τους κατάρρευση…