Η ανάρτηση αυτή προκάλεσε αντιδράσεις, καθώς παρουσιάζει ανακριβώς το ποιος διοργανώνει τη διαμαρτυρία, τη στιγμή που η ΠΟΜΕΝΣ ούτε περιλαμβάνεται στους συνδιοργανωτές ούτε έχει καταδικάσει ρητά το επίμαχο νομοσχέδιο.
Την ίδια ώρα, πλήθος στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων εκφράζουν δημόσια αγανάκτηση, ζητώντας από την Ομοσπονδία να τοποθετηθεί με σαφήνεια απέναντι στο Σώμα Υπαξιωματικών.
Οι αντιδράσεις εντάθηκαν έπειτα από την αποτυχημένη εκδήλωση που διοργάνωσε η ΠΟΜΕΝΣ στις 4 Οκτωβρίου, η οποία παρουσιάστηκε ως «ενημέρωση» αλλά χαρακτηρίστηκε από ελάχιστη συμμετοχή και αδιαφορία ακόμη και στο διαδικτυακό κοινό.
Η στάση αυτή προκαλεί ερωτήματα για τον ρόλο που επιχειρεί να διαδραματίσει η ΠΟΜΕΝΣ, ειδικά από τη στιγμή που διατηρεί στενή οργανική σχέση με το υπουργείο Άμυνας.
Ο πρόεδρος και μέλη του Δ.Σ. υπηρετούν στο στρατιωτικό γραφείο του υπουργού Νίκου Δένδια, γεγονός που δημιουργεί εύλογες απορίες ως προς το κατά πόσο μια ομοσπονδία με τέτοιους δεσμούς μπορεί να σταθεί ανεξάρτητα απέναντι σε νομοθετικές πρωτοβουλίες της πολιτικής ηγεσίας.
Το άρθρο 125 του νομοσχεδίου που έχει διαρρεύσει φαίνεται να κινείται στην ίδια κατεύθυνση, προβλέποντας ρητά την απαγόρευση συμμετοχής στρατιωτικών σε σωματεία που ασκούν κριτική στη διοίκηση.
Μια τέτοια ρύθμιση –αν ψηφιστεί– θα σημάνει στην πράξη την κατάργηση των αστικών σωματείων, δηλαδή των ενώσεων που διοργανώνουν τη διαμαρτυρία της 11ης Οκτωβρίου.
Πρόκειται για ένα μέτρο που περιορίζει τον διάλογο εντός των Ενόπλων Δυνάμεων και αποκλείει κάθε θεσμική φωνή που δεν ευθυγραμμίζεται με την κυβερνητική γραμμή.
Η ΠΟΜΕΝΣ δεν είναι η μοναδική θεσμική ομοσπονδία των στρατιωτικών, αφού υπάρχει και η ΠΟΕΣ.
Παρόλα αυτά, η ΠΟΜΕΝΣ φαίνεται να επιδιώκει να ενισχύσει την παρουσία της μέσω επικοινωνιακών ελιγμών, επιρρίπτοντας ευθύνες σε άλλους φορείς και προσπαθώντας να διατηρήσει τον ρόλο του συνομιλητή του υπουργείου.
Σύμφωνα με στρατιωτικές πηγές, η Ομοσπονδία παίζει ίσως ένα από τα τελευταία της χαρτιά: να υπονομεύσει επικοινωνιακά μια κινητοποίηση που δεν ελέγχει, με την ελπίδα να διατηρήσει την αποκλειστικότητα της «εκπροσώπησης».
Ωστόσο, το κλίμα που διαμορφώνεται δείχνει ότι μεγάλο μέρος του προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων έχει ήδη επιλέξει ποιοι εκφράζουν πραγματικά τα αιτήματά του.