«Μέριμνα» ….Στρατού: Όταν η Αδιαφορία Διαλύει Οικογένειες – Μια ακόμα κραυγή απόγνωσης από οικογένεια που της αρνήθηκαν συνυπηρέτηση
Μια νέα επιστολή στρατιωτικού φέρνει στο φως για ακόμη μία φορά την ανεπάρκεια της μέριμνας στις Ένοπλες Δυνάμεις, αποκαλύπτοντας τον αγώνα που δίνουν οι οικογένειες των στελεχών για να κρατήσουν τις ισορροπίες, απέναντι σε μια υπηρεσία που φαίνεται να αγνοεί τις πραγματικές τους ανάγκες. Η καταγγέλλουσα, με 22 χρόνια υπηρεσίας στο στρατό, περιγράφει μια συγκλονιστική πραγματικότητα, όπου η “μέριμνα” δεν υπάρχει πλέον ούτε για τα βασικά.
Σύμφωνα με την καταγγελία, η στρατιωτικός ζητούσε εδώ και ενάμιση χρόνο να της εγκριθεί συνυπηρέτηση με τον σύζυγό της στη Θεσσαλονίκη, καθώς αυτός προετοιμαζόταν για τις εξετάσεις της ΑΔΙΣΠΟ και η ίδια είχε τη βεβαιότητα ότι θα τις περάσει.
Παρά τα αιτήματα και τα μόρια που είχε συγκεντρώσει το ζευγάρι, για να μπορεί να μετατεθεί στη Θεσσαλονίκη, βρέθηκαν τελικά στην Αθήνα, μια πόλη που δεν είχαν ποτέ δηλώσει ως προτίμηση. Το αποτέλεσμα ήταν να μείνει η στρατιωτικός μόνη της, να φροντίζει δύο ανήλικα παιδιά, ενώ ο σύζυγός της υπηρετεί σε απόσταση 600 χλμ.
Η κατάσταση γίνεται ακόμη πιο τραγική, καθώς η μητέρα της στρατιωτικού έχει 90% αναπηρία και η πεθερά της απεβίωσε πρόσφατα από καρκίνο, επιβαρύνοντας περαιτέρω την οικογενειακή της κατάσταση.
Παρά τη δεινή αυτή θέση, το ΓΕΣ φαίνεται να αγνοεί τις ειδικές αυτές συνθήκες, καθώς, σύμφωνα με την καταγγέλλουσα, όταν ζήτησε συνυπηρέτηση, της απάντησαν ότι “δεν προβλέπεται”.
Η ίδια αναρωτιέται τι θα συμβεί εάν ένα από τα παιδιά της αρρωστήσει και χρειαστεί νοσηλεία, καθώς θα μείνει χωρίς απολύτως καμία υποστήριξη στην Αθήνα, ενώ ο σύζυγός της θα βρίσκεται σε απόσταση εκατοντάδων χιλιομέτρων.
“Όταν μπήκα στο στρατό πριν από 22 χρόνια, υπήρχε περισσότερη μέριμνα”, επισημαίνει η στρατιωτικός, αναπολώντας τις ημέρες που η υπηρεσία στήριζε ουσιαστικά τις οικογένειες των στελεχών της.
Σήμερα, όμως, το μόνο που εισπράττει είναι αδιαφορία και μια προσπάθεια να “διαλύσουν ψυχολογικά” τους στρατιωτικούς, όπως η ίδια περιγράφει.
Η ιστορία αυτή έρχεται να προστεθεί σε μια σειρά καταγγελιών που καταδεικνύουν τη συστηματική αποτυχία του ΓΕΣ να φροντίσει τα στελέχη του και τις οικογένειές τους, με σοβαρές επιπτώσεις στην ψυχική υγεία και την ποιότητα ζωής τους.
Οι στρατιωτικοί καλούνται να αντιμετωπίσουν εξαντλητικές συνθήκες, χωρίς καμία ουσιαστική στήριξη από την υπηρεσία τους. Το ερώτημα παραμένει: Πότε η μέριμνα θα γίνει πραγματικότητα και δεν θα αποτελεί κενή υπόσχεση;
👉 Στείλε στο Armyvoice.gr τη δική σου ιστορία να την δημοσιεύσουμε